Onurcan Dönmez - Hayat Zor Lyrics

Hayat zor, zor
Her gün aynı sıkıntılarla
İçimde bi' aşk depreminden yıkıntılar var
Bir kaç adım kaldı yolun sonuna varmama
Çaldırdığım mutluluğumu yakındır almam
Yakıp bir sigara bu caddelerin kaldırımında yürürken
Karanlıktan bir uğultu kulaklarımda büyürken
Kulaklığımı takıp bağlantımı kestim hayattan
Her gece bana cenazeydi başkalarına düğünken
Ben mi karamsarım, hayatım mı beş para etmez?
Suçluyum ama delillerine eşgalim yetmez
Herkes gösterir yalan samimiyetler
Hiç birine güvenmem hepsi art niyetli
Dostum artık yolun sonuna varmaktayım
Kimsenin duyacağı yokta her gün bağırmaktayım
Her gün odama gömülüü ölümü çağırmaktayım
Beni kör duymayı unuttu sağır bakmayı
Gururumu toprak edip bastım üstüne
Mutlu gibi gözüksemde yazdım üzgün hep
Çekinmem gelsin herkes varsın üstüme
Bu gecede ağlamalar sarsın hüznümü
Gururumu toprak edip bastım üstüne
Mutlu gibi gözüksemde yazdım üzgün hep
Çekinmem gelsin herkes varsın üstüme
Bu gecede ağlamalar sarsın hüznümü
Hayat zor, fazlasıyla yordu beni
Bir şişem daha göz yaşımla doldu demin
Ben bi' aşkı unutmak için her gece içerken
Bunun adı vazgeçmek bir savaştan korku değil
Son kadehim kalkacaktır mutlu günlerime
Yarınlarım hep hatırlatıp durdu dünlerimi
Noktasını koysamda sustum ünlemini
Her gece oturup yazdığım bu süslü cümlelerin
Ne aşk umrumda artık ne o dostluklar
Özümden hiç kopmadım, her yemini bozdumda
Çok çelme yedim yine de kalkıp koştumda
Taa ki bulana dek kendimi bu karanlık boşlukta
Bu boşluk yalnızlığın takendisi
Her zaman en yakınlarımız yakar bizi
Bana bir aşk gösterin bitince kalmayacak izi
Gün gelecek yaşamakta sarmayacak bizi
Gururumu toprak edip bastım üstüne
Mutlu gibi gözüksemde yazdım üzgün hep
Çekinmem gelsin herkes varsın üstüme
Bu gecede ağlamalar sarsın hüznümü
Gururumu toprak edip bastım üstüne
Mutlu gibi gözüksemde yazdım üzgün hep
Çekinmem gelsin herkes varsın üstüme
Bu gecede ağlamalar sarsın hüznümü

Hayat zor, zor
Her gün aynı sıkıntılarla
İçimde bi' aşk depreminden yıkıntılar var
Bir kaç adım kaldı yolun sonuna varmama
Çaldırdığım mutluluğumu yakındır almam
Yakıp bir sigara bu caddelerin kaldırımında yürürken
Karanlıktan bir uğultu kulaklarımda büyürken
Kulaklığımı takıp bağlantımı kestim hayattan
Her gece bana cenazeydi başkalarına düğünken
Ben mi karamsarım, hayatım mı beş para etmez?
Suçluyum ama delillerine eşgalim yetmez
Herkes gösterir yalan samimiyetler
Hiç birine güvenmem hepsi art niyetli
Dostum artık yolun sonuna varmaktayım
Kimsenin duyacağı yokta her gün bağırmaktayım
Her gün odama gömülüü ölümü çağırmaktayım
Beni kör duymayı unuttu sağır bakmayı
Gururumu toprak edip bastım üstüne
Mutlu gibi gözüksemde yazdım üzgün hep
Çekinmem gelsin herkes varsın üstüme
Bu gecede ağlamalar sarsın hüznümü
Gururumu toprak edip bastım üstüne
Mutlu gibi gözüksemde yazdım üzgün hep
Çekinmem gelsin herkes varsın üstüme
Bu gecede ağlamalar sarsın hüznümü
Hayat zor, fazlasıyla yordu beni
Bir şişem daha göz yaşımla doldu demin
Ben bi' aşkı unutmak için her gece içerken
Bunun adı vazgeçmek bir savaştan korku değil
Son kadehim kalkacaktır mutlu günlerime
Yarınlarım hep hatırlatıp durdu dünlerimi
Noktasını koysamda sustum ünlemini
Her gece oturup yazdığım bu süslü cümlelerin
Ne aşk umrumda artık ne o dostluklar
Özümden hiç kopmadım, her yemini bozdumda
Çok çelme yedim yine de kalkıp koştumda
Taa ki bulana dek kendimi bu karanlık boşlukta
Bu boşluk yalnızlığın takendisi
Her zaman en yakınlarımız yakar bizi
Bana bir aşk gösterin bitince kalmayacak izi
Gün gelecek yaşamakta sarmayacak bizi
Gururumu toprak edip bastım üstüne
Mutlu gibi gözüksemde yazdım üzgün hep
Çekinmem gelsin herkes varsın üstüme
Bu gecede ağlamalar sarsın hüznümü
Gururumu toprak edip bastım üstüne
Mutlu gibi gözüksemde yazdım üzgün hep
Çekinmem gelsin herkes varsın üstüme
Bu gecede ağlamalar sarsın hüznümü