Yusuf Burak - Yorgun Papatya Lyrics

Bende umut yok gibi mutluluk sana kalsın
Ne kadar güvendiysem hep o kadar yara aldım
Kabullendim her şeyi gözlerim gibi kara bahtım
Ömrümden vermiştim de hep ben oldum yarabandı

Aralandı ihanet perdeleri ve adım karalandı
Zamana bırakmıştım senide benden zaman aldı
Olay buydu her defasında yüreğimden zarar aldım
Şimdi ben yokum seni yerime koyduğun sarar artık

Papatyalar yorgun artık mezarlarda ziyaretlik
Sevmediğini bile bile yaprakları ziyan ettik
Son zamanlar değiştik defalarca üzerdik
Ama herkes gibi bizde en başlarda güzeldik

Masan izmarit dolduğunda herşeyi farkedersin
Yıllar yılı ardından boş yere emek sarfedersin
Kimsenin kabullenmediği tek bi çaresizlik var
Aklın ondan nefret ediyorken kalbinle affedersin

Gidenler değil elimizde sigaralar döndü yine
Gökyüzümde tek bi yıldız kalmıştı söndü yine
Herşeyi anlamıştım seni mutluyken gördüğümde
Kendime söz verdim yanında olmıcam öldüğünde

İşte böyle değiştim anlamazdın konuşsaydım
Ben sana hep düzdüm fakat sen beni yokuş saydın
Düşmek sorun olmazdı ellerimden o tutsaydı
Keşke böyle olmasaydı benden sen gibi unutsaydım

Kendimi kaybettim ayrıldığının aynı günü
Yarınların ne önemi var ki yaşıyorum aynı dünü
Yanımda olman ayrı yanımda olmaman ayrı düğüm
Neden her karşısına çıkanı benimle aynı görür

Bende öyle olsun dedim madem oldu katlanırız
Sonrasında vazgeçer tüm anılardan saklanırız
Sayende duygusuz biriyim hiçbirşey yasak değil
Maalesef bu adam artık eskisi gibi sabırlı değil

Senden vazgeçince değil seviyorken gelmeliydin
Böyle güzel seviliyorken değerimi bilmeliydin
Soruyorum seni sevmeyen birisine sev denir mi
Aklında başkası vardı yanımdayken benle miydin?