Ivar Bjørnson & Einar Selvik - Bøn Om Ending, Bøn Om Byrjing Lyrics

No har siste blome sprunge ut
Det finst inga kraft i svartbrend jord
No har den siste kjelda tørka
Det finst berre daud att i berg og stein

Eldsønene trampar ut av Ur-heim
Dei som skapa skal riva ned
Lenkjene smuldrar, latteren gjallar
Eiteren renn i frå ormens gap

Vargen gøyr mot den hengte gud
Visdom kan ikkje brista hat
Kjærleiken kvelest i flammar frå sør
Daudens nagl skrapar i panna

Det som vart gøymd vekk, det veltar no fram
Den frie tanke og indre auge
Som volva sa skal vi kjempa og døy
Vårt ekko skal ljome i tida

Høyr vår Ulvetone
Heilt til Utgard berast han fram
Og la sola sveljast heil
Og la markast dyrkast opp på ny

Tankane har råtna
Og buskapen den svelt i hjel
Så lat lenka slitast av
Så åkrane spirar på ny

Dei trør på Gudekvinna
Dei slaktar utan sult
Lat det heile brenne ned
Høyr skogen pustar på nytt

Makta føre hjarta
Eigen sømn før æra si
Ingenting til Ingenting
Lat oss fødast på ny

På ny
På ny
På ny
På ny